صرفه جويي در سوخت به طرق مختلف صورت مي پذيرد. روشهاي کم خرج مانند تنظيم دقيق ،مراقبت و نگهداري صحيح و روشهاي پرخرجي همچون نصب تاسيسات بازيافت حرارتي روي کوره، باعث کاهش سوخت مصرفي ميگردد. روشهاي موفقي که باعث اين صرفه جويي گرديده اند عبارتنداز:کاهش هواي اضافي، افزايش بازيافت حرارتي بخش جابجايي ،استفاده ار لوله هاي پره دار، پيش گرم کردن هواي احتراق .
هواي اضافي مهمترين عامل در بازده حرارتي است. با وجود اينكه كاربرد هواي اضافي زياد ،كنترل عمليات را ساده تر مي نمايد ولي ميزان سوخت مصرفي وبالطبع مخارج حاصله افزونتر خواهد شد. سوخت اضافي صرف گرم كردن هوا از دماي محيط تا دماي گازهاي داغ داخل كوره مي شود. امروزه با پيشرفت سيستمهاي كنترل كننده ، اكسيژن اضافي در گازهاي داغ را ميتوان به 2 الي 3 درصد تقليل داد. اگر مقدار اكسيژن اضافي از اين مقدار كمتر شود ، عمل احتراق ناقص صورت گرفته و دوده در محصولات احتراق مشاهده مي شود. احتراق ناقص بشدت دماي شعله را كاهش مي دهد و در نتيجه بازده كوره خيلي كم خواهد شد. لذا در سوختهاي گازي حتما بايد ميزان اكسيژن اضافي در بخش احتراق، معيار عملكرد كوره باشد. بنا به عرف طراحي ، در كوره هاي با مكش طبيعي (Natural Draft) ،معمولا براي سوخت گازي حدود 20% وبراي سوخت نفتي 25% هواي اضافي بكار برده ميشود. در كوره هاي با مكش اجباري (Forced Draft) بدليل كنترل دقيقتر ميزان هوا ، مقدار هواي اضافي برابر 15% براي سوخت گازي و 20% براي سوخت نفتي مي باشد.
امكان بازيافت حرارت از بخش جابجايي ، هنگامي كه دماي گازهاي داغ خيلي زياد باشد ، وجود دارد. اين عمل...
بقيه در ادامه مطلب..
منبع:سايت شركت ملي گاز ايران
:: موضوعات مرتبط:
بخار و نيروگاه ,
ديگ ,
,
:: بازدید از این مطلب : 1370
|
امتیاز مطلب : 146
|
تعداد امتیازدهندگان : 42
|
مجموع امتیاز : 42